[Interviewer] Haarlemmerhout Gardens behind you a small space. What's happening over there?
[Vincent] We call it Amsterdam Point Of Art "De.Studio". All kinds of art is happening here.
We want to connect artists by offering accessible expo space, online services
for them and basically just to set up a network in which artists can work together and get ideas.
[Interviewer] You are the artist currently exhibiting. Let's take a look.
[Vincent] That's good. One of the gadgets I'm working on, at least my own work, is that I paint QR codes in the work.
There used to be a signature here, now I have a block over it and then this QR code will come in. What is of practical use is that someone comes by with his camera and simply comes to a website via the QR code with an explanation about the painting.
[Interviewer] The operation of the QR code is now being tested.
Test testing.
[Interviewer] This is Saskia.
Yes I have him! Well guys, sure enough there he is "info about this painting and artist". Well you can find everything about Vins painting.
I came here because of Vincent and Jade to exhibit as a second exhibitor, also to strengthen, expand and expand each other's network. I hadn't exhibited in a while because of the corona so this was my first expo again and I thought well this will just be my last after that I'll stop too, and the funny thing is that another exhibition came out of that. So that the ball rolls so to speak and that is of course that it is a kind of sea which is becoming more and more… Yes, those waves that they are being expanded more and more.
So yes, I have also continued through them and they also come through my contacts somewhere, so that is a funny effect, a kind of snowball effect.
[Interviewer] Are you a full-time artist?
[Vincent] I'm not a full-time artist. At the moment I am also a web developer and originally I was a lawyer. I have always painted that was step one in the story and another step in the story, I got to know an artist, Steven Oprinsen, who lived here and is unfortunately no longer with us. I took over the space with Jade and to maintain the art vibe we started with this Point Of Art so to speak. Not only for ourselves but also to bring people in, especially artists, to get involved in this idea.
[Interviewer] If you could live off your art, would you give up your other work?
[Vincent] Um, yes absolutely.
[Interviewer] Are there many artists who would like to make a living from their work but still have to work with it in one way or another because they simply don't sell enough?
[Vincent] Yes I do everything and everything that happens here out of my own pocket. I just notice that it is very expensive, almost impossible to do so at some point something has to be sold of what is here in order to continue this. But I do think it will eventually work out one way or the other. And until then, it's just a matter of working eighty hours a week.
[Vincent] I called this work "Hope". It is something that you can also see on the site, which has grown from a person standing in front of an open window to a person... erm... yes at some point a ladybug comes as a sign of hope... She has been through a lot, it also just stands for the general state of man at the moment.
[Interviewer] What do you mean by that?
[Vincent] At one point I realized that I was creating a kind of Garden of Eden here but people, yes where we actually come from, where you don't really know anymore at a certain point, that there's a sign comes by. So you slowly open your eyes and hope it turns out okay somehow.
[Interviewer] Should that be an essential part of art, Hope, do you think?
[Vincent] Well, they say hope gives life. I find that a difficult one. It just arises because it's not that I think of this in advance. I get it myself
feeling with. People may like it, but if I feel like it doesn't mean anything, I'll go over it anyway. Until it means something. And that could take a few years. This lasted about 4 years.
This painting that started as a turquoise work because I think turquoise is a nice color, with two people dancing in a mangrove and a melting ice cap and then another fish doing something in a kind of yinyang pose. There was a nice balance in it, only, I didn't think it meant much in the end anyway. And then it hangs in front of me for a while and then ... yes I happened to have that hand for example, I thought an apple fits in there. At one point it became corona. Well okay then I do a kind of corona virus which actually comes sailing from a distance and finally I got the idea when I saw it all like that it had something of the film Melancholia by Lars von Trier and then got the idea that this works it becomes the center of a nine-panel. So those other eight, they're forming, which are going to have everything to do with Lars von Trier's work.
[Interviewer] But you say originally you don't really work that way and it's started to speak to you more over time, I understand?
[Vincent] It got a story yes. Yes, the story was missing.
It's about something forbidden, erm, a forbidden love, at least they have to run because they are doing something that is not allowed. That's actually a little bit the beginning of the idea and then yes, what do I do, then I just start painting and then we'll see where it comes from. And yes, it has become a face in the first instance, that was there first, that hand soon followed, that whole structure also of these running persons. But I thought, I had the idea that there was actually some kind of Big Brother idea behind it, so originally I could also think of a crowd of people behind it that then chases them. And then I thought it was a little bit… well, I let that go. At one point I thought there were two of them. It is clear in itself, they are present in a field. I kind of pretended she's being found by him, but this could just as well be a man, and this could very well be a woman. I let that go. I covered everything in that regard as well. She was listening to songs on her iPhone and it's going to rain and he's coming by, he's a farmer and has a scythe here. But that takes on more meaning at some point. It also gets something religious at some point. I discover cross shapes in it when I bring in the shadow and then at some point it becomes something sacred or something. And in the end I called this Holy Fuck In The Fields because yes, it has something elusive, isn't it. Finally, a snake arrives. That is of course in relation to that apple, and you saw that apple there too...
[Interviewer] Looks familiar
...any meaning, yes yes.
[Interviewer] I see another religious figure there, is that right, up there?
[Vincent] That should be Elon Musk. So if he's religious then that's nice for him. Some people might see him that way too.
I also had the idea pretty quickly that we are all just creating things together, people are creating, eh, so such a Musk is fairly supported on the pedestal, in any case created by humanity. I don't know if he's on a pedestal. So I put that in there. And that column, it comes straight out of the earth. And he kind of shits about everything and just goes about his business. That is why I also have this aurieltje and together it is a kind of OX. A young Jesus (I still need to update the hand). The painting is not quite finished yet. There will be the Three Pillars Of Creation that we saw last of which by the James
Webb telescope such a beautiful picture was taken somewhere in space. They're almost there. Someone pointed it out to me, it came about by accident, and then I see a photo of that web telescope and okay that rounds out the story nicely.
That's my tribute to Steven Oprinsen. So that's the man who actually got us here today. He called himself pop art artist. When he made his drawings I called it a bit the Dutch Picasso. The angel and the heart. All love that man.
Look, this is a painting, I've called it The First Artists. Mondrian On The Rocks as subtitle. And the idea is that art actually always exists.
Haarlemmerhout Tuinen achter jou een kleine ruimte. Wat gebeurt daar?
We noem het zelf Amsterdam Point Of Art "De.Studio". Hier gebeurt van alles op kunstgebied.
Wij willen kunstenaars met elkaar verbinden door middel van laagdrempelige expo ruimte aan te bieden, online diensten
te verzorgen voor ze en basically eigenlijk gewoon een netwerk op te richten waarin kunstenaars met elkaar kunnen werken en ideeën opdoen.
Jij bent de kunstenaar die op dit moment exposeert. Laten we even kijken.
Dat is goed. Een van de gadgets waar ik bezig ben, in ieder geval mijn eigen werk, is dat ik QR codes in het werk schilder.
Hier stond eerst nog een handtekening, nu heb ik een blokje erover en dan gaat deze QR code er in komen. Wat het praktisch nut is is dat iemand met zijn fototoestel langskomt en gewoon via de QR code op een website komt met uitleg over het schilderij.
De werking van de QR code wordt nu getest.
Testing testing.
Dit is Saskia.
Ja ik heb hem! Nou jongens, ja hoor daar is hij "info about this painting and artist". Nou je kunt alles vinden over het schilderij van Vins.
Ik ben door Vincent en Jade hier gekomen om te exposeren als tweede exposant, ook om zeg maar elkaars netwerk te versterken, te vergroten, uit te breiden. Ik had al een tijdje niet geëxposeerd door de corona dus dit was mijn eerste expo weer en ik dacht nou dit wordt gewoon weer mijn laatste daarna houd ik er ook mee op, en het grappige is dat daar juist weer een andere expositie uit is voortgekomen. Dus dat het balletje zeg maar rolt en dat is natuurlijk dat het een soort van zee is wat steeds meer... Ja die golven dat die steeds meer worden uitgebreid.
Dus ja, ik ben daardoor door hen ook weer verder gegaan en zij komen ook weer door mijn contacten ergens, dus dat is wel een grappig effect, een soort van sneeuwbal effect.
Ben je fulltime kunstenaar?
Ik ben niet fulltime kunstenaar. Op dit moment ben ik webdeveloper ook en oorspronkelijk was ik jurist. Ik heb wel altijd geschilderd dat was stap een in het verhaal en andere stap in het verhaal is, ik leerde een kunstenaar kennen, Steven Oprinsen, die woonde hier en is helaas niet meer onder ons. Ik heb de ruimte overgenomen samen met Jade en om de kunst vibe te handhaven zijn we met deze Point Of Art om zo te zeggen, begonnen. Niet alleen voor onszelf maar ook om mensen naar binnen te halen, met name ook kunstenaars, om mee te draaien in dit idee.
Als je nou van je kunst zou kunnen leven zou je dan je andere werk opgeven?
Eh, ja absoluut.
Zijn er veel kunstenaars die wel van hun werk zouden willen leven maar toch daarbij moeten werken op een of andere manier omdat ze gewoon te weinig verkopen?
Ja ik doe alles en alles wat hier gebeurt ook uit eigen uit eigen zak. Ik merk gewoon dat het heel duur is, bijna niet te doen dus er moet wel op een gegeven moment iets verkocht worden van wat hier hangt om dit voor te kunnen zetten. Maar ik denk wel dat dat den duur gaat lukken op en of het andere manier. En tot die tijd is het gewoon tachtig uur in de week doordraaien.
Ik heb dit werk "Hope" genoemd. Het is iets dat kun je ook op de site zien, wat gegroeid is van een persoon die voor een open raam staat tot een persoon... ehm... ja op een gegeven moment komt daar een lieveheersbeestje als teken van hoop... Zij heeft veel meegemaakt, het staat ook gewoon eigenlijk een beetje voor algemene staat van de mens op dit moment.
Wat bedoel je daarmee?
Op een gegeven moment realiserde ik me dat ik een soort Garden of Eden hier aan het creëren was maar men, ja waar we eigenlijk uit voortkomen, waar je het op een gegeven moment eigenlijk niet meer zo goed weet, dat er een teken langs komt. Dus je opent langzaam je ogen en hoopt dat het goed komt op de een of andere manier.
Moet dat een essentieel onderdeel van kunst zijn, Hoop, volgens jou?
Nou ja hoop doet leven zeggen ze wel. Ik vind dat toch een lastige. Het ontstaat gewoon want het is niet dat ik dit nou van tevoren bedenk. Ik krijg het zelf het
gevoel bij. Mensen kunnen het mooi vinden maar als ik het idee heb dat het niks betekent dan ga ik er toch overheen. Net zolang tot het iets gaat betekenen. En dat kan best een paar jaar duren. Deze heeft een jaar of 4 geduurd.
Dit schilderij dat is begonnen als een turquoise werk omdat ik turquoise een leuke kleur vind, met twee dansende mensen in een mangrove en een smeltende ijskap en dan daar nog een vis, die deed iets in een soort yinyang pose. Er zat een mooie balans in, alleen, ik vond het weinig zeggen uiteindelijk toch. En dan hangt op een tijdje voor mijn neus en dan... ja ik had toevallig die hand bijvoorbeeld zo, ik dacht daar past een appel in. Op een gegeven moment werd het corona. Nou oké dan doe ik een soort corona virus wat eigenlijk van een afstandje aan komt zeilen en uiteindelijk kreeg ik het idee toen ik allemaal zo zag dat het wel iets had van de film Melancholia van Lars von Trier en toen kreeg het idee dat dit werkt het middelpunt wordt van een negen-luik. Dus die andere acht, die zijn aan het vormen, die alles met het werk van Lars von Trier te maken gaan hebben.
Maar je zegt oorspronkelijk werk je eigenlijk niet zo aan en het is meer tot je gaan spreken in de loop van de tijd, begrijp ik?
Het kreeg een verhaal ja. Ja, het verhaal ontbrak.
Het gaat over iets verbodens, ehm, een verboden liefde, ze moeten in ieder geval rennen omdat ze iets doen wat wat niet mag. Dat is eigenlijk een klein beetje het begin van het idee en dan ja, wat doe ik dan, dan begin ik gewoon maar te schilderen en dan kijken we waar het komt. En ja, het is een gezicht geworden in eerste instantie, dat was er eerst, die hand volgde al snel, die hele structuur ook van deze rennende personen. Maar ik dacht, ik had wel het idee dat er eigenlijk een soort Big Brother idee achter zat dus oorspronkelijk kan ik hier ook een menigte mensen achter bedacht die ze dan achtervolgt. En dan vond ik het een klein beetje... ja nou dat heb ik losgelaten. Op een gegeven moment dacht ik ze zijn met z'n tweeën. Het is op zich duidelijk, ze zijn in een veld aanwezig. Ik heb het een beetje gedaan alsof zij wordt aangetroffen door hem maar dit kan net zo goed ook een man zijn, en dit kan dit goed een vrouw zijn. Ik heb dat losgelaten. Ik heb ook wat dat betreft alles gecoverd. Zij lag lekker liedjes te luisteren op haar iPhone en het gaat regenen en hij komt langs, hij is boer en heeft hier een zeis. Maar dat krijgt op een bepaald moment meer
betekenis. Het krijgt ook iets religieus op een gegeven moment. Ik ontdek er kruisvormen in bij de schaduw erin brengen en dan wordt het op een gegeven moment iets heiligs
ofzo. En uiteindelijk heb ik dit dan Holy Fuck In The Fields genoemd omdat het ja, iets ongrijpbaars heeft hè. Op het laatst komt er een slang bij. Dat is natuurlijk ten opzichte van die appel, en die appel zag je daar ook al...
Komt bekend voor
...enige betekenis, ja ja.
Ik zie daar nog zo'n religieus figuur klopt dat, daarboven?
Dat zou Elon Musk moeten zijn. Dus als hij religieus is dan is dat leuk voor hem. Sommige mensen zien hem misschien ook wel zo.
Ik had het idee ook wel een vrij snel, dat we gewoon met z'n allen wel dingen aan het creëren, mensen aan het creëren zijn hè dus zo'n Musk wordt toch wel redelijk op de voetstuk gedragen, in ieder geval gecreëerd, door de mensheid. Of hij nou op een voetstuk staat weet ik niet. Dus dat dat heb ik erin gezet. En die zuil, die komt zo uit de aarde. En hij heeft ook wel een soort schijt aan alles en gaat gewoon zijn gang. Daarom heb ik ook dit aurieltje en samen is dat toch wel een soort OX. Een jonge Jezus (ik moet het handje nog even bijwerken). Het schilderij is nog niet helemaal klaar. Er komen nog de Drie Zuilen Van Creatie die we laatst zagen waarvan door de James
Webb telescoop zo'n mooie foto van is gemaakt ergens in de ruimte. Die zitten er al bijna in. Iemand wees me erop, het is per ongeluk ontstaan, en dan zie ik vervolgens een foto van die webtelescoop en oké dat maakt het verhaal mooi rond.
Dat is mijn eerbetoon aan Steven Oprinsen. Dat is dus die man die er eigenlijk voor gezorgd heeft dat we hier nu zijn. Hij noemde zichzelf pop art artiest. Ik noemde als hij z'n tekeningen maakte een beetje de Nederlandse Picasso. De engel en het hart. Eén en al liefde die man.
Kijk dit is een schilderij, die heb ik The First Artists genoemd. Mondriaan On The Rocks als subtitel. En het idee is dat kunst eigenlijk altijd bestaat.